Ja ci odpowiem szybciej
Bitwa pod Bouvines:
- siły francuskie - 7000 jazdy, 30000 piechoty, dowodzone osobiście przez Filipa II.
- siły "koalicyjne" - 6500 jazdy, 40000 piechoty, dowodzone przez cesarza Ottona IV.
Obie armie były ustawione w podobnym szyku - piechota w środku, jazda na skrzydłach. Bitwa zaczęła się starciem pomiędzy jazdą obu stron, jednak faktycza walka toczyła się pomiędzy oddziałami piechoty. W pierwszej fazie bitwy koalicja zaczęła odnosić sukcesy, dzięki oddziałom piechoty niderlandzkiej, uważanym za najlepszą piechotę tych czasów. Aby uratować swoje wojska od klęski, król Filip na czele swojej straży przybocznej i rezerw ciężkiej jazdy zaatakował piechotę cesarską. Losy bitwy ważyły się przez kilka godzin, kiedy to z kolei cesarz ruszył na odsiecz swojej piechocie na czele kawalerii. Jednak jazda francuska zarówno w centrum jak i na skrzydłach pokonała jazdę angielsko-niemiecką i zaczęła oskrzydlać piechotę cesarską, doprowadzając do zdecydowanego zwycięstwa Francuzów. O stratach niewiele wiadomo, gdyż w źródłach podawane są tylko straty wśród rycerzy (170), natomiast straty wśród piechoty można tylko oszacować na kilkanaście tysięcy.
Oblężenie Akki mogę ci opisać jak do domu wrócę.
[ Dodano: 2006-02-19 16:38 ]
Upadek Akki:
W celu zdobycia Akki i usunięcia pozostałości Królewstwa Jerozolimskiego sułtan Kalawun wystawił ogromną armię, w źródłach z tamtego okresu jej liczebność (zapewne przesadzona) jest podawana na 60000 jazdy i 100000 piechoty. Oprócz tego armia sułtana posiadała kilka potężnych i wiele mniejszych machin oblężniczych, które miały ułatwić zdobycie otoczonego podwójnym pasem murów obronnych miasta. Siły obrońców były w porównaniu z armią muzułmańską skromne - połączone siły 3 zakonów rycerskich, Wenecjan, Pizańczyków i królewskie wynosiły zaledwie 1000 rycerzy i 14000 pieszych. Genueczycy na krótko przed oblężeniem opuścili miasto i nie brali udziału w walkach. Oprócz tego uzbrojono większość zdolnych do noszenia broni mieszkańców miasta (około 10000 osób, ale nie wyszkolonych w walce). Większość kobiet, dzieci i starców jeszcze przed rozpoczęciem oblężenia przetransportowano na Cypr.
Oblężenie zaczęło się 6 kwietnia 1291r. Siły chrześcijańskie zostały przydzielone do obrony poszczególnych fragmentów muru, i tak: centrum zajęły siły królewskie razem z Krzyżakami, na lewo bronili się szpitalnicy a potem templariusze, na prawo wojska miast włoskich i krzyżowcy z Anglii i Francji. przez prawie miesiąc (do 4 maja) oglegający ograniczali się tylko do bombardowania miasta za pomocą wystrzeliwanych z katapult kamieni i garnków z mieszaniną wybuchową oraz do ostrzeliwania z łuków. 4 maja król jerozolimski Henryk wysłał poselstwo do sułtana, jednak sułtan nie chciał zrezygnować ze zdobycia miasta. Jednak zaproponował chrześcijanom, że z szacunku dla króla Henryka, który mimo choroby (był trędowaty) stanał do obrony, pozwoli im spokojnie odpłynąć z całym dobytkiem, jeśli poddadzą miasto bez walki. Jednak negocjacje zostały zerwane, gdyż chrześcijanie mimo prowadzonych negocjacji ostrzeliwali z katapult obóz muzułmański i mało nie trafili w namiot, w którym terozmowy się odbywały. Sułtan po tym wydarzeniu rozkazał swoim oddziałom saperów zrobić podkopy pod murami i przerwać je w ten sposób. W przeciągu dwóch tygodni udało się im zawalić zewnętrzny mur na kilku odcinkach. 18 maja muzulmanie dokonali generalnego szturmu na całej długości murów i mimo desperackiej obrony udało im się wedrzeć do miasta. Na ulicach miasta zaczęły się zaciekłe walki, w których największym męstwem wykazali się rycerze z zakonów (walczący zgodnie ramię w ramię mimo rywalizacji jaka istniała od dawna między zakonami). Widząc, że sytuacji nie da się już uratować, niedobitki wojsk chrześcijańskich schroniły się do cytadeli templariuszy. Jednak po nieudanych negocjacjach sułtan kazał i pod tą fortecą dokonać podkopu, doprowadzając do jej zawalenia się 28 maja.
Straty obu stron nie są znane, ale szacunkowo ocenia się straty chrześcijan (żołnierzy i cywilów) na 12000 zabitych i 25000 sprzedanych w niewolę, straty muzułmańskie szacuje się na 16000 żołnierzy. Wkrótce po upadku Akki upadły wszystkie pozostałe miasta chrześcijańskie w Ziemi Świętej i w Syrii, kończąc okres świętych wojen w tym regionie.
Mam nadzieję, że to ci starczy.